De overtocht

Wel een beetje spannend voor de eerste keer met de auto op een heuse ferry rijden, maar ze zijn hier goed georganiseerd, dus alles verloopt vlot.  De overtocht zal zo een 3,5u duren, maar we vertrekken met vertraging omdat er iemand z’n rolstoel uit de auto was vergeten te halen (dat betekent dus auto’s langs alle kanten verzetten om eraan te kunnen want de auto’s staan als sardienen in een blik naast elkaar...).  We gaan toch maar op het bovendek zitten ook al is het overtrokken en staat er een koude wind.  Sundeck (op verdieping 10) is dus iets overroepen vandaag.  Gelukkig komt na een poos de zon al eens piepen en eens we het Zuidereiland goed in zicht krijgen, is de wind heel wat minder en schijnt de zon volop.  Binnenvaren langs Torrey Chanel en Queen Charlotte Sound is prachtig.  We blijven maar foto’s nemen van de fjorden tegen het blauwe water.  We zien ook nog een school springende en buitelende dolfijnen passeren.  Uiteindelijk zijn we bijna 4u aan boord geweest, maar het was echt de moeite.  We arriveren in Picton, een klein havenstadje en vandaar is het nog een half uurtje rijden naar ons volgend logement dat aan de Queen Charlotte Drive ligt.  Roel probeert meteen een zeekayak uit...na 2 minuten roept hij al dat hij nat is...maar het is wel leuk om over de rustige zee te paddelen.